Alternatief

Wel verdraaid! Kwam ik vandaag bij de koffiecounter, trof ik daar mijn collega mét vlaggetjesmok. Hij nam net een grote slok en keek me vervolgens schuldig aan (of verbeeldde ik me dat?). Vervolgens beende hij snel weg, mij wat beduusd achterlatend.

Er zat niets anders op dan op zoek te gaan naar een alternatief. Mijn oog viel op een beker met een soort abstracte lotusbloemen, verbonden door sierlijke, dunne meeldraden. Waar de vlaggetjesmok uitbundig was, straalde deze lotusbeker dankzij de gestileerde print en het zwart-witte ontwerp een soort yin-yang-achtige rust uit.

Terwijl ik de koffieautomaat met mijn pas activeerde, hoorde ik een ‘ping’ van mijn telefoon. Een student met wie ik een afspraak had, zei af. Plotsklaps had ik een uur tot mijn volgende afspraak. Wat een weelde.

Ik nam de met koffie gevulde lotusbeker en liep naar mijn werkplek. Ik had mezelf voorgenomen elke dag samen met een beker, mok of kopje naar keuze te beginnen met een paar minuten pauze. Langzaam liep ik naar mijn werkplek.

De docentenkamer bleek zowaar leeg. Ik nam plaats aan het raam, leunde achterover en staarde naar de dampende koffie. Buiten trok een voorzichtige winterzon langs de ramen. Ik wist alweer waar we het over zouden hebben. Over de balans tussen werk en privé, opleiding en gezin, en ook nog íets van tijd voor jezelf. 

De student in kwestie had me verteld dat ze wekelijks uren tekort kwam en geen idee had waar ze die vandaan moest halen. De gedachte zo nog jaren door te moeten ploeteren, deed haar sterk twijfelen over haar studie.

Zo jammer. 

Zou er ergens nog een lotusbeker staan?