Orde

Er was weinig keus toen ik vanochtend rond 10.00 uur op mijn werk arriveerde. Drie mokken waren nog in het mokkenstation. Twee enorme en een van een keurig koffiebekerformaat. Zwart van kleur. En alhoewel ik vandaag een vierkleurige sjaal droeg, matchte deze beker prima met mijn zwarte spijkerbroek, zwarte shirt en mijn zwart-wit-geblokte tas. De toon van de dag was gezet: overzichtelijke zwart-wit. 

Mijn eerste afspraak ging over het op een juiste manier vullen van een roostersysteem. De verschillende excel-achtige-cellen moesten op een juiste manier worden gevuld. Het systeem verdeelde vervolgens de ingevulde cellen op mysterieuze wijze naar andere systemen. Het eindresultaat zullen we ergens in de roosters gaan zien de komende tijd.

Mijn tweede activiteit van de dag was een les van zo'n uur of twee over groepsprocessen. Zo op het eerste gezicht geen onderwerp dat zich in zwart-wit laat indelen.  Maar daar groepsprocessen kunnen leiden tot zwart-wit denken waardoor groepsleden kunnen worden uitgestoten bleek het toch van toepassing. 

Na de pauze wachtte nog een les, gevolgd door een overleg met een collega en een vergadering. Ook deze uren kenmerkten zich door hokjes, vakjes, zwart en wit. Bij de les werd een praktijksituatie besproken, een student wilde zich niet door een collega in een hokje laten plaatsen als zijnde 'iemand die zijn afspraken niet nakomt'. Andere studenten kwamen met suggesties hoe dit vraagstuk opgelost kon worden, gelukkig konden diverse grijstinten aan de discussie worden toegevoegd. Bij de vergadering bespraken we van alles en sloten af met een formulier waarin we in moesten vullen of we wel/niet bij de open avond waren de volgende week.

Na afloop liep ik langs het mokkenstation waar ik mijn trouwe metgezel van vandaag, de zwarte beker, terug in zijn vak zette. Ik zwaaide mijn zwart-wit-geblokte tas over mijn schouder en sloeg mijn kleurige sjaal om mijn nek.

Langzaam viel de structuur van de dag van mij af. Klaar voor het weekend reed ik weg in mijn gele auto. 

Thuisgekomen bleek dat ik geheel niet in de orde van de dag geen foto had genomen van mijn zwarte beker. Daarom voor een keer een look-a-like via Freepik.