Hart

Na een flinke ochtendwandeling, leve het thuiswerken, past deze beker met parmantig stappende vogel prima naast mijn laptop. Ik kan me haast niet voorstellen dat er banen zijn waarbij je nooit thuiswerkt, al is het maar in gedachten. Tegelijkertijd denk ik wel eens: wat zou het heerlijk zijn als 'dat hoofd' gewoon eens uitgezet zou kunnen worden, écht uitgezet, waardoor je thuis niet aan je project of komende overleg, die ene student of cliënt denkt. Niet dat ik altijd en eeuwig met mijn hoofd bij mijn werk ben, maar echt níet aan mijn werk denken op een vrije dag, dat doe ik eigenlijk nooit. Daarbij is de macht van social media, de appjes, maar ook de macht van de mails, de invloed van internet alom aanwezig. 

Deze charmante beker uit mijn kast is er een met een verhaal. Ze is er namelijk een uit het servies wat ik zo'n zes jaar geleden aantrof bij mijn toenmalige kersverse 'date'. De date met wie ik deze zomer ga trouwen. Het bijzondere van het servies is dat het juist dát servies was wat ik ooit, jaren terug, in een etalage in Groningen had zien staan. Een Arzberg servies met een modern design van de vormgever Palterer met de titel 'Flying Object'.  Ik was net begonnen met werken en met het inrichten van mijn appartementje. Keer op keer liep ik weer langs om de kopjes, schotels, schalen, borden en bekers te bestuderen. Ik vond het prachtig. Echter, een ding weerhield me van aankoop: het was voor mijn toenmalige startersbudget echt veel te duur. 

Later verhuisde ik naar Rotterdam, waar ik het servies ruim 25 jaar lang nooit meer ergens zag. Niet in een winkel, niet bij een restaurant, niet bij mensen thuis.

Maar in mijn hoofd en hart bleef het altijd zitten. En toen vond ik het daar, toen ik bij mijn huidige husband-to-be van destijds voor het eerst thuis op bezoek was. 

Toeval bestaat niet. 

Home is where the heart is. Én deze knappe koffiekop.