Ping

 

Wat is dit voor bekertje dacht ik toen ik haar wat beter bekeek. Wat zijn dat voor bolletjes? Ik ging er even rustig voor zitten, in onze docentenruimte. Terwijl ik koffie dronk en de rondjes bestudeerde viel mijn oog op het spel dat op de tafel stond. Trivial Pursuit, wie kent het niet. Via gekleurde vlakken en daarbij behorende vragenkaarten, een spelbord waarover je je - gedreven door een dobbelsteen - beweegt met een pion, kun je op een aantal gebieden laten zien dat je kennis hebt van allerlei trivia, onbelangrijke wetenswaardigheden. Heb je van alle kleuren een fiche te pakken (beloning als je een vraag goed beantwoordt) win je het spel. 

Het leuke van deze spelvorm (en vele andere spelvormen) is dat je hem ook in onderwijs heel goed kunt toepassen. Online zijn prima vormgegeven spelborden te downloaden, kaartjes met antwoorden op diverse terreinen kun je als docent of door studenten laten samenstellen. Wat  meer serieuze non-trivia-vragen kun je afwisselen met echte trivia en je hebt zo een spel wat als afsluiting (hebben de studenten geleerd wat ze moesten leren) of als start (welke kennis hebben studenten en hoe kun je daarbij aansluiten) van een project, lessenserie of noem maar op gebruikt kan worden. Ook het maken van de kaartjes is een oefening op zich. Oftewel: mogelijkheden te over. 

Ik hou ervan. Mijn streven is toch wel om in elke periode bij elke groep iets van een spelelement toe te passen. Dat kan in de vorm van Trivial Pursuit zijn. Maar je kunt van alles verzinnen van memory tot en met ganzenbord. 

Toch hoor ik van weinig collega's dat ze spelvormen inzetten. Ik denk dat het een kwestie is van gewoon proberen. Het vraagt  wat extra voorbereiding maar hoe vaker je het doet, des te minder werk kost het en des te betere spelleider kun je worden. Winst is ook dat het spel vaak door studenten wordt opgepakt als methode om in gesprek te gaan met cliënten en naasten (als ik het heb over maatschappelijke zorg) of bijvoorbeeld als methode om zaken bespreekbaar te maken in teams (dat kan bij allerlei opleidingen). 

Dus laat lekker rollen die dobbelstenen en die fiches zou ik zeggen. Oja, ik weet het: de stippen op de beker lijken op de fiches die Marjolein Hottentot gebruikt in haar weergaloze ganzenbordspel met als thema seksuele voorlichting. De komende weken geef ik onder andere lessen over preventie en voorlichting in de gezondheidszorg. Het zal, toen ik dacht waar lijken die bolletjes toch op, ergens in mijn brein rond hebben gezweefd. Als een soort 'Pong'. Ook weergaloos spelletje trouwens. Laat maar eens zien in de groep, succes verzekerd.