Collega

Daar was ik weer eens in alle vroegte op school zonder dat het écht nodig was omdat ik vond dat ik me ergens mee moest bemoeien. Ondertussen ergerde ik me aan mezelf want waarom wilde ik dat zo nodig. Ik heb zelf eigenlijk een ontzettende hekel aan mensen die zich overal mee bemoeien. En toch vond ik dat het nodig was. Wat handig kan zijn op een dag waarop je besluit je ergens mee te bemoeien is enige humor dus toen ik bij de koffiecorner deze enorme beker met enorme neus aantrof wist ik zeker dat dat dé beker van de dag zou worden. Het relativeerde direct enigszins mijn 'bemoeidwang'... want waar bemoeide ik me eigenlijk mee?

Ik ging me zeker niet overal mee bemoeien maar wel met een lieve oudere collega die ik al een paar weken zag worstelen met het idee om seniorenverlof aan te vragen. De collega wilde het namelijk eigenlijk wél, maar ja, hoe moest dat dan met die taken die al jaren en jaren werden uitgevoerd. Konden die 'zomaar' door iemand anders worden gedaan? En hoe, en wie en wanneer?

En eigenlijk wilde ze ook helemaal niet dat iemand anders zich ermee zou bemoeien.

Ze deed namelijk altijd alles zelf. Dan ging het goed. En had ze controle.

Dus ook nu.

Maar ... ze kwam er niet uit.

Vond ik.

Deze collega is zo'n collega die altijd alle ballen van het team hooghoudt. Zo'n collega aan wie je altijd alles kunt vragen. Zo'n collega die dingen voor je opzoekt die je best zelf kunt opzoeken, met wat tips en tricks, maar zij weet alles, voelt zich verantwoordelijk voor alles en doet dus ook alles. Als het haar gevraagd wordt of als zij denkt dat er ergens links of rechts van de werkelijk verantwoordelijke steken dreigen te vallen.  

En ja, deze collega ís ook wel de collega waarvan iedereen wel eens loop niet zo op de troepen vooruit het komt vanzelf wel. Waarom moet jij dat nou persé doen, dan moeten wij het straks ook... De collega die hier en daar misschien té betrokken is bij die student die elke keer weer verzaakt en de collega die tijdens een vergadering het allang verdronken kalf maar uit de put blijft halen, de oude koe uit de sloot. 

Maar hoe dan ook links- of rechtom deze collega's zijn vaak wel de kurk van de organisatie op drijft. Zij blijven waar jongere collega's denken laat maar gaan, ik vertrek. Zij doen het licht uit terwijl anderen het laten branden en zij zijn er die dag vóór de eerste lesdag om te kijken of alles wel geregeld is en de roosters kloppen. 

En daarom ging ik vandaag naar school, want ik wist dat ondanks het feit dat er geen lessen waren deze collega er wel zou zijn. 

En dat klopte. 

En soms moet je je gewoon met dingen bemoeien. 

Omdat je collega's bent. 

En elkaar niet kunt missen.